Wełna mineralna szklana oraz skalna są niemalże identyczne. Służą jako dobre izolatory termiczne, akustyczne oraz przeciwogniowe. Jednakże posiadają one pewne cechy, które je różnią. Jak powstają i co się z nich robi? Tego dowiecie się Państwo z poniższego artykułu. Zapraszamy do lektury!
Wełna mineralna szklana
Wełnę szklaną robi się z piasku kwarcowego oraz stłuczki szklanej, która pochodzi z recyklingu. Wytwarzane są z niej maty oraz płyty. W matach oraz płytach zrobionych ze szklanej wełny układ włókien jest ukierunkowany równolegle do ich powierzchni. Wymaga to do ich produkcji ogromnej ilości zlepiającej substancji. Jednakże w niej niektóre parametry są lepsze niż w przypadku wełny skalnej – na przykład współczynnik przewodzenia ciepła.
Wełna mineralna skalna
Do produkcji wełny skalnej stosuje się surowce takie jak bazalt, gabro, dolomit, kruszywo wapienne a oprócz tego także materiał, który pochodzi z recyklingu – brykiet mineralny. Surowce te są roztapiane w ekstremalnie wysokiej temperaturze i ulegają rozwłóknieniu. Następnie włókna zlepiane specjalną żywicą i formowane są maty, płyty albo otuliny. Zamiast nich mogą zostać wytworzone także luźne strzępki wełniane, czyli tzw. granulaty. W matach oraz płytach z wełny skalnej włókna mają zazwyczaj rozproszony układ. Tylko wełna lamelowa posiada ukierunkowane prostopadle do powierzchni płyt. Co więcej, płyty mogą być także łączone fabrycznie z podkładową papą albo laminowane szklanym welonem.
Wełna mineralna szklana oraz skalna – do czego się je stosuje?
Oba rodzaje wełen posiadają wszechstronne właściwości. Mogą być z nich wykonywane izolacje cieplne, także takie o sporej odporności na zniekształcenia. Odpowiednie maty oraz płyty z wełny mineralnej są idealne do izolowania ścian metodą BSO (metoda lekka mokra, znana aktualnie jako ETICS), do ocieplania stropów, poddaszy, stropodachów niewentylowanych, fundamentów oraz podłóg na gruncie. Szklana wełna może być używana tam, gdzie nie będzie w znacznym stopniu obciążana. Bardzo dobrze pełni funkcję wypełnienia izolacyjnego w trójwarstwowych ścianach albo konstrukcjach szkieletowych czy też belkowych.